vrijdag 19 februari 2010

De vrouw die alles had

Vroeger kocht ik boeken, tegenwoordig leen ik ze. Dat is wel zo economisch in een tijd waarin wij net als iedereen op de kleintjes moeten letten. Omdat ik herstellende ben van een whiplash heb ik veel tijd en weinig omhanden. En omdat navelstaren na een tijdje gaat vervelen, ben ik regelmatig in 'de bieb' te vinden. Dankzij een aardige bibliothecaresse heb ik ontdekt dat ik gratis boeken mag lenen op het pasje van mijn dochter. Mijn boekenkast is gevuld met spirituele standaardwerken als 'The Secret', 'Eten, bidden, beminnen' en 'Een nieuwe Aarde' van Eckhart Tolle. Dat maakt mijn huidige boekenkeuze des te verrassender. Geen literaire werken of metafysische verhandelingen voor mij. Mijn voorkeur gaat momenteel uit naar boeken met titels als 'De mannentemster', 'Liefde & andere kopzorgen' en 'Ik wil een vent!' Mijn nieuwste aanwinst heet 'De vrouw die alles had'. Het boek vertelt het verhaal van Clara Hutt, die op haar drieendertigste alles heeft waar elke vrouw van droomt: aantrekkelijke man, interessante parttime baan als journaliste, twee leuke kinderen, eigen huis. Het lijkt wel een afspiegeling van mijn eigen leven, dat wil zeggen, het leven dat ik had voordat ik een carriereswitch maakte. Huisje, boompje, beestje; helemaal heppie, zouden de Frogers zeggen. Toch begint het bij Clara te kriebelen en vraagt zij zich af: is dit alles wat het leven te bieden heeft?

Voor mij luidde deze vraag een enorme verandering in. Ik was niet meer gelukkig in mijn werk, zei mijn goedbetaalde baan bij de televisie vaarwel en nam een sprong in het diepe. Ik luisterde naar de stem van mijn hart, volgde een opleiding tot kindertherapeute en opende mijn eigen praktijk in het midden van het land. Inmiddels bestaat De Kinderpraktijk tien jaar en komen de mensen uit het hele land naar Soest om geholpen te worden. Volgend jaar gaat de beroepsopleiding van start, waarin ik mensen opleid volgens de Methode Matheij. "Je zult wel trots zijn", zeggen mensen als ze mijn verhaal horen. Gek genoeg wist ik niet wat ik daarop moest antwoorden. Ik zo druk met van alles en nog wat dat ik geen tijd had om erbij stil te staan. Er was altijd wel een nieuw project of doel om naartoe te werken. Door de whiplash word ik gedwongen pas op de plaats te maken. Ik neem afstand, overzie wat ik gecreeerd heb en nu pas dringt het echt tot me door. Dus als je me nu zou vragen of ik trots ben op wat ik heb neergezet, antwoord ik volmondig: " Nou en of!"

dinsdag 16 februari 2010

Leef mee met jezelf!

Op de drempel van het nieuwe jaar is het gebruikelijk terug te kijken naar het afgelopen jaar. Een jaar waarin sommigen van ons hun baan kwijtraakten en anderen hun zelfvertrouwen. Het was een jaar vol ups en downs waarin we werden uitgedaagd in onze kracht te gaan staan.

Voor mij werd 2009 het jaar waarin ik geconfronteerd werd met mijn eigen beperkingen. Ik ging als een speer, liet drie nieuwe websites bouwen en ontwikkelde een beroepsopleiding. Zonder het te beseffen, raasde ik nonstop door in de hoogste versnelling.

En toen werd ik stilgezet. Op een koude dag in januari werd ik aangereden door een bestelbus. De impact, die deze aanrijding had op mijn lichaam, geest en ziel, werd pas later duidelijk. Laten we zeggen dat ik een expert ben geworden in het verschijnsel post whiplash syndroom.

Dit was het startsein voor mijn eigen Reis naar Binnen. Ik leerde mijn eigen begrenzingen kennen en (h)erkennen, hoe moeilijk dat ook was. Ik werd gedwongen te zijn in plaats van te doen, en ontdekte wat ik werkelijk waard ben.

En temidden van dit alles ontwikkelde in een vorm van compassie. Ik leerde mee te leven met mezelf, en mijzelf het voordeel van de twijfel te geven. Van alle dingen die je je voorneemt voor 2010 wil ik je vragen dit bovenaan te zetten.

Zorg met net zoveel toewijding voor jezelf als je dat voor je kinderen doet. Wees net zo vriendelijk en attent voor jezelf als je bent voor je vrienden en kennissen. Hou van jezelf zoals je nog nooit van iemand gehouden hebt.

Jij bent de enige persoon die altijd bij jou zal zijn. De enige persoon die je nooit of te nimmer zal verlaten. Degeen die er was toen je geboren werd, en die er zal zijn wanneer je je laatste adem uitblaast.

Zet jezelf met stip op één. Dit is geen daad van egoïsme, maar een daad van compassie. Leef mee met jezelf, en het zal je veel meer opleveren dan alle goede voornemens bij elkaar.

Als jij het leven leeft waar je van houdt, krijg je de zegen van boven. Dan wordt elke inspanning van jou verdubbeld, en word je een magneet voor goede dingen. Laat 2010 het jaar worden waarin jij jouw eigen Reis naar Binnen gaat maken. Ik wens je een goede reis!